Njuz net u Beču

25. januara u Beču je održana tribina srbohulničke organizacije Njuz net koja već više od 13 godina svojim djelovanjem, prvo kroz satirični portal Njuz net, zatim pisanje scenarija za emisiju 24 minuta sa Zoranom Kesićem, a od prije 3 godine i podkastom, razrušavaša srpske snove i mitove temeljene na slatkim lažima o ekonomskom tigru, prosperitetu i kvalitetu života, i srpsku naciju, uglavnom na humorističan način, suočavaju s teško podnosivom i po zdravlje štetnom istinom razobličavajući  i prokazivajući osobe iz političkog i javnog života koji toj slici doprinose.

Valjalo bi napomenuti da su kroz svoje zlodjelovanje zaveli skoro dvije hiljade ljudi koji ih novčano podržavaju na Patreonu i Jutjubu, pa bih ovom prilikom apelovao na pošteni radni narod da prate moj primjer, i da se baš kao i ja infiltriraju u njihove redove dobijanjem zvanja Patr(e)ondžije i da ih tako srušimo iznutra! 

Malo čija bolest me toliko obradovala kao kad sam vidio status Nenada Milosavljevića, jednog od članova Njuza, koji je na Fejsbuku zatražio savjet kako da prebrodi gripu samo dan prije održavanja događaja. Pomislio sam kako bi moji gluteusi mogli popuniti tu praznu stolicu koja je ostala njegovim nedolaskom jer iako sam se za događaj prijavio 10 dana prije, sva sjedeća mjesta bila su već popunjena i jedino dobrom voljom Srpskog kulturnog foruma koja je organizovala događaj omogućena su i neka dodatna stajaća mjesta.

Izvor: SkForum/Albin Melez


Nenad, osim što je napisao sad već legendarno štetni tekst o Srbinu koji je usmrtio ajkulu u Egiptu i time naciju ocrnio stajući na žulj svjetskoj organizaciji za zaštitu prirode, u podkastima uglavnom priča o svom psu Fibi, metal muzici i naravno, kao i svi ostali, širi antisrpsku propagandu. Valja napomenuti da je u jednom periodu svog života, po sopstvenom priznanju, išao na Aljasku na kojoj je navodno radio poslove vezane za preradu ribe, mada je sasvim sigurno da je baš na tom putovanju bio obučavan u širitelja američke, vatikanske, antipravoslavne propagande.

Za drvenim stolom redakcije u kojoj snimaju podkaste do njega uglavnom sjedi, prototip krugodvojkaša i drugostrbijanca, Viktor Marković. Smirenost, flegma, lakoća podnošenja frustrirajućih informacija i njegova ležernost me ponekad iritiraju do besvijesti. Djeluje kao da je njegovo zvanično obrazovanje za predavača norveškog jezika uticalo i na njegovu ličnost ali i izgled, te je kao takav interturbabilan bio laka meta da ga preobraze u mrzitelja svega srpskog!

Izvor: SKForum/Albin Melez



Prekoputaški komšija za drvenim stolom, Marko Dražić, izgubio je svaku šansu za izrastanje u normalnog Srbina onda kad je napustio redakciju Blica. Osim što godinama piše za Njuz i scenarije za emisiju, prestao je da navija za Crvenu zvezdu u godinama kad ona niže istorijske uspjehe (što je još jedan dokaz da je to jedan istinski mrzitelj svega dobrog) ali je počeo da trči, i to naravno ne po srpskim nego evropskim gradovima. O svojim maratonima piše na nedavno otvorenom blogu, a ja se iskreno nadam da će jednom pisati i o ambuljama para koje u ime organizacije preuzima na tim putovanjima i da će za to pisanije dobiti Ninovu nagradu za najbolji roman jer mu je Ninovu nagradu za najboljeg čitaoca već dodjelio njegov saborac i okupatorski saradnik Zoran Kesić.

Izvor: SKForum/Albin Melez



Jedino žensko u ekipi, jer je svima sasvim jasno da su žene manje sposobne od muškaraca u svim sferama djelovanja pa tako i u širenju propagande, je Jelisaveta Miletić. Neudata ženica na pragu treće decenije, ISTETOVIRANA, nosačica polovne odjeće, u podkastima uglavnom drami, plače, psuje, galami i radi sve isto što i žene obično rade.

Izvor: SKForum/Albin Melez


Osim njih na tribini im se pridružio i Miroslav Vujović koji je uglavnom zaslužan za propagandni, fotomontažni vizuelni identitet. Svoj posao grafičkog dizajnera, suflermena, plivača, novinara i humoriste radi toliko loše da je još uvijek ostao neoženjen. Veče je i otvoreno izložbom njegovih radova od kojih je vjerovatno najpotresniji bio onaj logo koji je osmislio na ženski manastir.

Izvor: SKForum/Albin Melez


Od bogohuljenja se nije libio ni predsednik SKF i voditelj programa Dragan Mišković koji je tendeciozno postavio prvo pitanje o po njemu paganskim načinima proslave najradosnjeg hrišćanskog praznika i tako ih uveo u priču da rade ono što najbolje znaju: opanjkavaju pošten srpski živalj.

U nastavku večeri razgovarali su o temama koje nikog nisu zanimale: osnivanju portala, njihovom radu, političkoj i društvenoj situaciji u Srbiji, pa su se svi prisutni uglavnom od muke i dosade gromko smijali.

Treći dio večeri bio je rezervisan za pitanja gostiju koji su ipak bili mudriji nego što se mislilo i nisu se tako lako upuštali u tu avanturu jer poučeni iskustvom s njihovih prethodnih tribina i podkasta koje su snimali uživo jasno je da ostrašćeno nasrnu na svakog postavljača pitanja ismijavajući i omalovažavajući ga. Ipak, skidam kapu djevojci koja je zatražila da kao odštetu zbog pretrpljene dosade na priredbi njihovog najbližeg kolege Zorana Kesića dobije besplatno knjigu čiji su autori članovi Njuza. To srbomrzačko i bogoneugodno štivo koje je prodato u više od dvadeset hiljada primjeraka nosi naziv Prava istorija sveta te citiranjem samo jednog naslova iz knjige govori jasno o čemu se ovdje radi: “(imperator objašnjava razloge za donošenje Milanskog edikta) Car Konstantin: Lakše je psovati jednog nego 16 bogova”. Pametnom dosta.

Izvor: SKForum/Albin Melez



Iako bih želio prikriti svako dovođenje u vezu s protivnicima srpskog naroda što bi moglo negativno uticati na moje buduće službovanje ipak sam se po okončanju tribine u svadbarskom maniru fotografisao sa svim članovovima kolektiva jer nisam želio propustiti priliku o kojoj maštaju desetine hiljada Srba; da rukom dotaknem Jelisavetin struk.

Za srpski narod kažu da je siromašan i jeftin ali je ekipa Njuz neta dokaz da se od prodaje tog naroda živi sasvim lijepo i nosi titula rok zvijezde u evropskim metropolama. Konačan zaključak večeri je da je srpska dijaspora u austrijskoj prijestonici spremna ne za lutanje po dvoru i plašenje gospode nego za prisustvo uživo Njuz podkasta koji bi trebalo da se održi u znatno većoj prostoriji, jer je mjesto sa 150 ljudi nedovoljno da primi sve omađijane.

The following two tabs change content below.

Danijel Neskovic

Sembersko dijete, bečki student, spas iz ralja kapitalizma pronalazi u utješnoj zabludi da poziv pisca kojem teži nije prevaziđen. Stil gonzo novinarstva nalazi se na granici novinarstva i književnosti, stvarnosti i fikcije, u kojem novinar uključuje sebe u događaje i tako postaje glavni junak priče.

Facebook Comments

Danijel Neskovic

Sembersko dijete, bečki student, spas iz ralja kapitalizma pronalazi u utješnoj zabludi da poziv pisca kojem teži nije prevaziđen. Stil gonzo novinarstva nalazi se na granici novinarstva i književnosti, stvarnosti i fikcije, u kojem novinar uključuje sebe u događaje i tako postaje glavni junak priče.

Komentariši

Vaša email adresa neće biti objavljivana. Neophodna polja su označena sa *